იმ დილითაც დამაგვიანდა..
მაღვიძარამ რომ დარეკა, ზუსტად 10 წუთი აკლდა 9საათს ..
კივილით წამოვხტი ლოგინიდან..
” დამაგვიანდა… ”
აბაზანაში ისეთი სისწრაფით შევქანდი და გამოვქანდი, მეთვითონ თავბრუ
დამეხვა.. თმა რა თქმა უნდა, არც კი გამიშრია, ისე შევიკარი, ჩავიცვი,
ერთი-ორი და
გამოვვარდი..
ქუჩაში ჩემი მეეზოვე სარე შემხვდა..
გამარჯობის მერე, წამიკითხა 10 წუთიანი ლექცია, რომ აუცილებლად მენინგიტი დამემართება თუ არ გადავეჩვიე სველი თმით სიარულს.. მე გავუღიმე და დავემშვიდობე – : \”სანამ მენინგიტი დამემართება, სამსახურიდან გამაგდებენ თუ დროზე არ მივედი, ეხლა არ მცალია, და ეგ თემა რომ დავბრუნდები , მერე განვავრცოთ-თქო..\”
ვუთხარი.
ტაქსი გაწყდა..
გადავირიე…
ძლივს გავაჩერე და ჩავჯექი..
სამსახურამდე ვისმენდი მსოფლიოში ყველაზე ლამაზ სიმღერა \” მოკლე კაბას \”
.. ეს \”ღვთის რისხვა\” მელოდია 28-ე ჯერ რომ დაიწყო , ძალიან ვთხოვე მძღოლს,
\”თუ შეიძლება , მაგნიტოფონი გამორთეთ-თქო..\”
საგიჟეთში ვარ დილიდან…
სამსახურში 5 საათი ვიმუშავე, 3 საათი ტელეფონზე ვიჭორავე და ერთი საათი
ვსვი ჩემი უსაყვარლესი რძიანი ყავა..
6 საათზე ანკამ დამირეკა
- ეხლა არ თქვა რომ არ იცი…
- რაი – გავიკვირვე მე
- მართლა არ იცი?
- რა არ ვიცი?
- აუუუ, პროსტა როგორ არ იცი..
– გიჟივით გაიცინა ანკამ
- ანკააა, რა იყო , მთვრალი ხარი
- მთვრალი შენ ხარ.. ის ბიჭი ჩამოვიდა, შარშან ლადუკას და ნინის ქორწილი რომ გადაუხადა, ლადუკას მეგობარი, ვიღაც.. მილიონერი.
- მერეი – ვუპასუხე მშვიდად
- რა მერე, ფეხებზე მკიდია, უნდა გაგაცნო..
- ანკა , კაი რააა, არ შემიძლია უკვე შენი ატანა..
- არა, რა, …
უმადური ხარ, აბა რა ხარ,..
– სერიოზულად გეწყინა შენ
- რატომ ვარ უმადური, რა გინდა.?
- სად ხარ ეხლაი
- გამოვდივარ..
- ძალიან კარგი, პირდაპირ ჩემთან ამოდი…
- აუ, ბასეინზე მივდივარ – არ დავფიქრდი, ისე მოგატყუე მე
- ბასეინზე ხვალ წადი, სულ მარტო ვართ მე და ნუცა.. დათო 3 დღით ბათუმში წავიდა სამსახურიდან, მიდი რა..
ისეთი ხმით მთხოვე, უარი ვეღარ გითხარი, უფრო ნუცას ხათრით, თორემ, შენ 23
წელია გიყურებ და უკვე ვეღარ გიტან… თან ზუსტად ვიცი, რა დღეშიც უნდა ჩამაგდო…
